Saturday, September 26, 2009

စၾကၤ၀ဠာကို ငံု႔ၾကည့္မိတဲ့အခါ...

ပင္ပန္း၏
လြမ္း၏ ။

ပိတ္ဆို႔ျခင္းမရွိ
ထြက္ေပါက္လည္းမရွိ ။

သြားစရာမရွိ
ေရႊ႔လ်ားလိုမွဳလည္းမရွိ။

ရွင္သန္လိုျခင္းမရွိ
ေသဆံုးလိုျခင္းလည္းမရွိ။

ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္မိ၏
တိမ္မ်ားအား စိတ္ကူးျဖင့္ ခ်ိန္တြယ္ၾကည့္မိ၏။

ထိုအခါ...
တိမ္လႊာေတြေပါက္ကြဲလို ့မိုးမည္းၾကီးရြာ၏
မိုးစက္မ်ားေလလြင့္၍ အရွိန္နွင့္ေၾကြ၏။

ေကာ္ဖီတခြက္ျဖင့္ မနက္စာျပီးခဲ့၏။
ေကာ္ဖီတခြက္ျဖင့္ ေန ့လည္စာျပီးခဲ့၏။

ညေနခင္း ေကာင္းကင္သည္ အေၾကာင္းညီညြတ္စြာ
စြတ္စို ငိုေၾကြး၏။

အရာအားလံုး ကို ေက်ာခိုင္းလိုျပန္၏
တဖန္...အရာအားလံုး အား ေထြးေပြ႔လက္ခံလိုျပန္၏။

လူ႔ဘ၀၏ ျငီးေငြ႔ဖြယ္ ျဖစ္စဥ္မ်ား၏တဖက္တြင္
အသက္ရွင္လိုမွဳထက္ပိုေသာအရာမ်ားရွိ၏
မရွိခ်င္လည္းမရွိ။

ငွဲ႔လက္စ ဘီယာတခြက္ေလာက္မွ
မစည္ကားသည့္ ညေနမ်ားအေၾကာင္း
အခါတပါးက ပစ္ခ်ခဲ့ဖူးသည့္ ငွက္တေကာင္အား ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္မိ၏။
ထိုငွက္က ငိုလွ်က္ မေတာင္းပန္ခဲ့သည္ကိုလည္း အမွတ္ရမိ၏။

ပင္ပန္း၏
လြမ္း၏
ျငီးျငဴမိ၏။

ျငီးျငဴမိသည္ကို ျငီးျငဴမိ၏။

မီးအပူထိသည္ကို မျငီးျငဴခဲ့ေသာ
ဖင္တံုးလံုးနွင့္ ငွက္ကို ျမိန္ရွက္စြာစားခဲ့ဖူး၏။

ထိုငွက္ကိုျပန္သတိရမိ၏။
က်င္ငယ္ျဖင့္ က်က်နန ပန္းခဲ့ဖူးေသာ ပုရြက္ဆိတ္အံုကို လည္းသတိရမိ၏။

ပထမဦးဆံုး ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေျပာင္ဖူးေသာ ထိပ္အား
ညစာမ်ားစြာျဖင့္ လဲ ယူခဲ့ရသည္ကိုလည္းသတိရမိ၏။

ပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးေပၚသက္သက္သာသာ ထိုင္လိုက္မိ၏
မသက္မသာ ေလးပင္မွဳမ်ားက ရင္ထဲ၀င္လွ်က္ တြနး္လွဲလိုက္ျခင္းျဖစ္ျပန္၏။

စီးကရက္တစ္ဖြာကို ဖြာ၏
ကျပာကယာကို အသာဆြဲဆန္ ့လိုက္ကာဖြာ၏
စလိုးမိုးရွင္းဖြာ၏
စိတ္ျပတင္းေပါက္ကို ေမွးစင္း ေျဖးေလးစြာပိတ္လိုက္၏။

လည္တိုင္နွင့္ ရင္သားစပ္ၾကား ျပာသားမ်ားေၾကြ၏
တခါက ထို လည္တိုင္နွင့္ ရင္သားစပ္ၾကား
နွဳတ္သီးေကာင္းလွ်ာပါးတစ္ခု သို ့မဟုတ္ နွစ္ခု
သို ့မဟုတ္အခုေပါင္း မနည္းမမ်ား ခရီးသြားဖူး၏။

ယခုအခါ တေယာက္ေသာသူကို
တည္တည္ၾကည္ၾကည္လြမ္း၏

မ်က္လံုးအစံုအား ေမွးစင္းစြာျပန္ဖြင့္ျဖစ္ေသာအခါ
စၾကၤ၀ဠာကို ငံု႔ၾကည့္မိသားျဖစ္၏။
စၾကၤ၀ဠာထဲတြင္ ၾကယ္ကေလးမ်ား ေပါေလာေမ်ာေနဆဲျဖစ္၏
ိထိုၾကယ္ကေလးမ်ားအား
မည္သူမွွ်မေကာက္ယူ ....
ေကာက္ယူစရာလည္းမလို
ထိုသို႔ျဖင့္ မိ်ဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ညကိုတန္ဆာဆင္ခဲ့ၾက၏။

တခ်ိန္တြင္ ထိုၾကယ္ေရာင္ေအာက္
ထိုလေရာင္ေအာက္ ထို မိုးစက္မွဳန္တို႔ေအာက္တြင္
တေယာက္ထဲ ေငးေမာရင္း
သီခ်င္းမဆိုတတ္ေတာ့ေသာ လူတေယာက္က
ညေပါင္းမ်ားစြာ...........................



ျငိမ္းေဇဦး

(အင္မတန္ စိတ္ပင္ပန္းဖြယ္ စား၀တ္ေနေရးကိစၥမ်ားျဖင့္ ကဗ်ာမေရးျဖစ္ခဲ့သည္မွာၾကာျပီျဖစ္၍ထိုးအံလိုက္မိ၏)