Monday, August 25, 2008

တရားေသာအခ်စ္

ငယ္ကခ်စ္ အနွစ္တရာ မေမ့သာဆိုတဲ့ စကားကေလးကိုၾကားဖူးၾကမွာေပါ့ကြယ္ ...။

ဟိုးေရွးပေ၀သဏီက အင္မတန္သာယာစည္ပင္၀ေျပာတဲ့တိုင္းျပည္ၾကီး တျပည္ရွိခဲ့သတဲ႔ကြယ္။

အဲဒီတိုင္းျပည္ၾကီးမွာ ကုန္စည္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားမွဳေတြ စည္ပင္သလို ပြဲလမ္းသဘင္ေတြကလညး္ ေပါမွေပါတဲ႔ ။ အဲဒီတိုင္းျပည္က ဘုရင္ၾကီးဟာလည္းမင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါးနဲ႔အညီအုပ္ခ်ဳပ္တယ္ေပါ့...။

အဲဒီတိုင္းျပည္ရဲ့ နယ္စပ္ အစြန္အဖ်ားမွာ ရြာငယ္ေလးတစ္ခုရွိသတဲ႔ အဲဒီရြာငယ္ေလးရဲ့ အေရွ ့ဖက္ ေတာစပ္ကေန၀င္သြားရင္ အင္မတန္ မွလွပသာယာတ ဲ့ေတာအုပ္ၾကီး တခုရွိသတဲ ့ကြယ္ ။

အဲဒီေတာအုပ္ၾကီးကေနျပီးေတာ့ တဆင့္ ေတာင္ကမူေလးေတြကိုေက်ာ္ျပီးသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာနက္ၾကီးထဲကိုေရာက္ေတာ့တာေပါ့...။

အဲဒီေတာနက္ထဲမွာ အင္မတန္ျမင့္မားတဲ႔သစ္ပင္မိ်ဳးစံုရွိၾကတယ္ေလ။

အဲဒီလို သစ္ပင္ျမင့္ၾကီးေတြန ဲ့ စိမ္းေမွာင္ ညိဳလဲ့ေနတ ဲ့သစ္ေတာၾကီးထဲမွာ ထူးဆန္းတ ဲ့သစ္ပင္တမိ်ဳး ရွိတယ္ အဲဒီ သစ္ပင္ဟာ မိ်ဳးဟာလည္း အင္မတန္မွ ရွားပါးလွတာေပါ့ကြယ္ ။

ဘယ္ေလာက္ရွားသလဲဆိုရင္ အဲဒီ သစ္ေတာၾကီး တခုလံုးမွာေတာင္အဲဒီလိုအပင္မိ်ဳးက တပင္ပဲရွိျပီး အဲဒီ တပင္ကိုလည္းသာမာန္လူရဲ့မ်က္စိနဲ႔မျမင္နိုင္ဘူးတဲ႔ေလ ။

ဒါေပမယ့္အဲဒီသစ္ပင္ဟာ ညအခါမွာေတာ့ အလင္းေရာင္ မွိန္မွိန္ေလးေတြထြက္ေနတတ္တဲ့အတြက္ ညပုိင္းမ်ား အဲဒီေတာနက္ၾကီးထဲကိုေရာက္သြားရင္ ျမင္နိုင္တာေပါ့ကြယ္။

မိုးေတြေမွာင္မဲ တိမ္ေတြအလိတ္လိုက္ေကာင္းကင္မွာ ျဖစ္ေနတ ဲ့တေန ့မွာ အဲဒီ ေတာအုပ္ၾကီးနားက ရြာငယ္ေလးက လူငယ္ေလးတေယာက္ဟာ ေတာနက္ၾကီးထဲကိုထြက္လာခဲ့တယ္တ ဲ့။ သူ ေတာနက္ထဲကိုထြက္လာခဲ့တာဟာ ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္န ဲ့မွ မဟုတ္ဘူးတဲ႔ကြယ္

အဲသလိုနဲ႔ေတာနက္ထဲေရာက္လာေတာ့ တေျဖးေျဖးေမွာင္လာတာေပါ့ ။ ေမွာင္လာေတာ့ သူ ဟာ ျပန္မယ့္လမ္းကိုမျမင္ေတာ့ဘူးတ ဲ့ ေကာင္းကင္ကၾကယ္ေတြ နကၡတ္တာရာေတြကို အားကိုးဖို ့ဆိုတာလဲ မိုးေမွာင္က်ေနေတာ့ကာ သူ ့ခမ်ာ မျမင္ရွာေတာ့

ဟိုး ေတာအုပ္ ထဲ က ခပ္မွိန္မွိန္အလင္းေရာင္ရွိရာကိုသူ ဦးတည္သြားေတာ့တာေပါ့...။

အဲဒီ လိုန ဲ့လူငယ္ေလးဟာ အလင္းေရာင္ ေတြထြက္တဲ ့သစ္ပင္ေအာက္ကိုေရာက္သြားသတ ဲ့ ။ အဲသလို သူေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ပုရစ္ေတြက ေအာ္ ခပ္ေ၀းေ၀းက သမင္ေတြ ေရေသာက္ဆင္းလို ့ ေခ် ကေလးေတြကလဲ ေတာက္ေနၾကတဲ ့အသံေတြပဲ ေတာထဲမွာ

ဆူညံေနျပီး တခါတခါ က်ားဟိန္းသံသဲ့သဲ့ကိုၾကားရတာေပါ့။

လူငယ္ေလးဟာ အဲဒီအပင္ေအာက္မွာ ထိုင္ေနရင္း သစ္သီးတစ္လံုးေၾကြက်လာသတဲ ့။အဲဒီသစ္သီးဟာ ၾကည္လင္ျပီးေတာ့ ဖန္သီးေလးလိုျဖစ္ေနျပန္ေပမယ့္ ေပ်ာ့အိ တ ဲ့ အသီးတစ္လံုးလဲျဖစ္ေနတာေပါ့ ။ လူငယ္ေလးဟာ အဲဒီအသီးကို ေကာက္ယူျပီးေတာ့

သူ ့ရဲ့ အက်ၤ ီလက္ေမာင္းစန ဲ့ ေသခ်ာ ပြတ္သပ္ျပီး ဆာဆာန ဲ့ တစ္လံုးလံုးကုန္တဲ ့အထိစားလိုက္တာေပါ့။

အဲဒီအသီးဟာ ခ်ဳိေအးေမႊးျမျပီးေတာ့ သူစားဖူးသမွ် ဘယ္လို အသီးအနွံနဲ ့မွ မတူတဲ ့အရသာ ထူးရွိေနတာေပါ့။

သူဟာ အဲဒီသစ္သီးကိုစားလို ့ကုန္ခ်ိန္္မွာပဲ အိပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္ျပီး အဲဒီသစ္ပင္ကိုမွီျပီး အိပ္ေတာ့တာေပါ့။

သူစအိပ္ေပ်ာ္ျပီ ဆိုတာန ဲ့ အိပ္မက္ တစ္ခုကိုသူစမက္ေတာ့တယ္ေလ...................။

အဲဒီအိပ္မက္ထဲမွာ သူ႔ကို အင္မတန္ အသက္ၾကီးျပီလို ့ထင္ရတဲ့ အဘိုးၾကီးတေယာက္က လာေခၚသတဲ ့ သူလဲ အဲဒီ အဘိုးၾကီးေခၚရာ ေနာက္ကိုလုိက္သြားလိုက္တာ ေလစီးေၾကာင္းထဲမွာေပါ့ပါးလြင့္ပ်ံေနသလို ပဲတဲ ့ ။

အဲသလိုန ဲ့ အလင္းေရာင္ေတြထြက္ေနတ ဲ့ဂူၾကီးတစ္ဂူအ၀ကိုေရာက္ေတာ့တာေပါ့ ...။

အဲဒီဂူ၀ကိုေရာက္တာန ဲ့အဘိုးၾကီးဟာ သူ ့ကိုျပံဳးျပျပီးေတာ့ ကဲ ငါ့ေျမးေရာက္ျပီ လို ့ေျပာရင္းေရွ ့က ၀င္သြားသတ ဲ့။ လူငယ္လဲ အဲဒီဂူၾကီးထဲကိုေနာက္က ၀င္လိုက္သြားတာေပါ့။

ဂူၾကီးထဲကိုေရာက္တ ဲ့အခါ အဘိုးၾကီးဟာ လူငယ္ကို ေက်ာက္ဖ်ာၾကီးတခ်ပ္ေပၚမွာထိုင္ဖို့ ေျပာသတဲ့ လူငယ္လဲေက်ာက္ဖ်ာၾကီးေပၚမွာ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးတစ္ခုထဲကိုျပဳတ္က်သြားသလိုျဖစ္ျပီးေမ့သြားတာေပါ့။

အဲဒီအိပ္မက္က လန္ ့နိုးတ ဲ့အခ်ိန္မွာ လူငယ္ဟာ တကယ္ပဲ ဂူထဲကိုေရာက္ေနျပီး သူ ့ေရွ ့မွာ ေက်ာခိုင္းျပီး တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ေနတ ဲ့အဘိုးၾကီးကိုေတြ႔ေတာ့တာေပါ့ ။

အဘိုးၾကီးက လူငယ္ကို ေအး ...လူေလး မင္းနိုးျပီမဟုတ္လား ဒီေတာ့မင္းကိုငါေျပာမယ္ ခုခ်ိန္ကစျပီး မင္းဟာ ကုိယ္ေပ်ာက္ ပုဂၢိဳလ္တပါးျဖစ္သြားျပီျဖစ္သလို မင္းဟာ ေလာကၾကီးရဲ့ ရွိသမွ် ပညာရပ္ေတြအကုန္လံုးကိုတတ္ေျမာက္သြားတဲ့လူတေယာက္ျဖစ္သြားျပီ

ေလာကၾကီးကိုေကာင္းက်ဳိးျပဳဖို ့မင္းသြား ရေတာ့မယ္လို ့ေျပာတယ္တ ဲ့။

ဒီအခါ လူငယ္က နားမလည္နိုင္ပဲ အဘိုးရယ္ က်ေနာ္ က ကိုယ္ေပ်ာက္ျပီဆို ကိုယ္ မေပ်ာက္ခ်င္ရင္ဘယ္လိုလုပ္ရမတုန္းဗ်ာ လို ့ေမးရွာသတဲ ့။

အဘိုးၾကိးက လူငယ္ကိုေျပာတယ္ ေလ ၊ ကိုယ္မေပ်ာက္ခ်င္တ ဲ့အခ်ိန္္မွာ ကိုယ္မေပ်ာက္ခ်င္ဘူး အာရံုျပဳလိုက္ယံုပါလို ့ေျပာသတ ဲ့ အဲဒီမွာလူငယ္ဟာ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာလို ့ေျဖျပီးေတာ့ အဲဒီဂူထဲကေနထြက္ခြာဖို ့အဘုိးၾကီးကို တဆက္တည္း နွဳတ္ဆက္လိုက္တာေပါ့

နွဳတ္ဆက္ျပီးတာန ဲ့လူငယ္ဟာ ဂူထဲကထြက္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ နန္း ျမိဳ႕ေတာ္ ၾကီးကို ဦးတည္တဲ ့လမ္းမေပၚတန္းေရာက္သြားသတ ဲ့။

လူငယ္ဟာ ရႊင္လန္းတက္ၾကြစြာန ဲ့ နန္းျမိဳ႔ေတာ္ ထဲကို၀င္သြားတာေပါ့ နန္းျမိဳ႕ေတာ္ထဲေရာက္တဲ ့အခါ မင္းညီမင္းသားေတြ မွဴးၾကီးမတ္ရာေတြန ဲ့ အေစခံေတြ သာမာန္ျပည္သူေတြ ဥဒဟိုသြားလာ လွဳပ္ရွာ းေနၾကတာကိုျမင္ရတာေပါ့

သူ ့ကိုေတာ့ဘယ္သူမွမျမင္ဘူးေလ...။

ဒါနဲ႔ သူဟာ သြားရင္း ဘုရင္ၾကီးရဲ့တဦးတည္းေသာ သမီးေတာ္ ပင္တိုင္စံ ထိပ္ထားေလးန ဲ့သူ ့ ရံေရြေတာ္ေတြ ဟာ ရဲမက္ ဗိုလ္ပါ အျခံအရံေတြၾကားမွာ ေ၀ါယာဥ္သာေပၚမွာထိုင္လွ်က္ ပါလာတာကိုျမင္တယ္တ ဲ့

လူငယ္ဟာ အဲဒီ ေ၀ါယာဥ္သာေနာက္က ေနျပီးေတာ့ အသာေလးလိုက္လာတာေပါ့...။

နန္းေတာ္ထဲကိုေ၀ါယာဥ္သာ ဟာ ဦးတည္သြားျပီးေတာ့ တပင္တိုင္ စံနန္းေဆာင္ေရွ ့မွာ ရပ္တဲ ့အခါ မင္းသမီးေလးဟာ ဆင္မယဥ္သာ ေျခလွမ္း ကေလးေတြနဲ႔ ကႏြဲ ့ကလ်ေလး ကတၱီပါ နက္ျပာေရာင္ ပိုးသား ေကာ္ေဇာထက္မွာ တလွမ္းခ်င္း နန္းေဆာင္ထဲ၀င္သြားတာေပါ့...။



သူဟာ မင္းသမီးေလး ရဲ့ေနာက္က ထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္သြားျပီးေတာ့ အပ်ိဳစင္မင္းသမီးရဲ့နန္းေတာထဲမွာစပ္စုတာေပါ့ ..။ မင္းသမီးေလးဟာ သလြန္ေညာင္ေစာင္းေပၚမွာေက်ာ့ေက်ာ့ေလး ေဘးေစာင္းထိုင္လို့ အထိမ္းေတာ္ေတြ အပ်ိဳရံေတြန ဲ့

ဂီတေၾကာင္း ၊ နတ္ဘုရားေတြအေၾကာင္း ၊ သူရဲေကာင္းေတြအေၾကာင္းန ဲ့ မင္းပ်ိဳမင္းလြင္ေတြအေၾကာင္းေျပာေနတာကို လူငယ္ဟာ ေသခ်ာ ထိုင္ျပီး ေဘးနားက နားေထာင္ေနတာေပါ့ ။

အဲသလို နားေထာင္ရင္း မင္းသမီးေလးၾကိဳက္တဲ ့ ရတု ရကန္ေတြ ဂီတေတြ နဲ႔ မင္းသမီးေလးလိုခ်င္တ ဲ့ၾကင္ယာေတာ္ ျဖစ္မယ့္လူတေယာက္မွာ ရွိရမယ့္အခ်က္ေတြအကုန္လံုးကိုသိသြားတာေပါ့..။

အဲသလိုနဲ႔ လူငယ္ဟာ မင္းသမီးေလးကို အင္မတန္မွ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးျပီး ေမတၱာမွ်ေနျပီျဖစ္တယ္ေလ ဒါေပမယ့္ သူ ့ကိုယ္သူ ကိုယ္ေယာင္ျပျပီးခ်စ္ေရးမဆိုရဲရွာဘူး။

မင္းသမီးေလးကလည္းအျမဲတန္း ည အိပ္တိုင္း အိပ္မက္မက္ရင္ အဲဒီ လူငယ့္မ်က္နွာကို အိပ္မက္ထဲမွာ မက္မက္ေနတာေပါ့......................။

အခ်ိန္ေတြဟာၾကာလာခဲ့ျပီးေနာက္ဆံုးမွာ မင္းသမီးေလးကို ဖခင္ဘုရင္ၾကီးက ၾကင္ယာေတာ္ရွာရမယ္လို ့အမိန္ ့ေတာ္ခ်မွတ္တဲ ့အခါမွာ သမီးေတာ္ေလးအတြက္ ၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲ က်င္းပရေတာ့တာေပါ့...။

အဲဒီၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲမွာ နိုင္ငံတကာက မင္းညီမင္းသားေတြ ဟာ လာေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ဖို႔တဖြဲဖြဲ လာၾကတာေပါ့ ။ အဲသလို န ဲ့ မင္းသမီးေလးရဲ့ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္သင့္တ ဲ့သူဟာ

အေတာ္ဆံုး အေကာင္းဆံုး န ဲ့အရည္အခ်င္းအရွိဆံုးျဖစ္ရမယ္ဆိုတ ဲ့စံနွဳနး္ေတြသတ္မွတ္လိုက္တာေပါ့။

အဲဒီၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲကို လူငယ္ဟာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပဳိင္လုိစိတ္ျဖစ္မိတာေပါ့ ကနဦးကတည္းက သူ ကခ်စ္ေနရသူပဲ ေလ ...။

ဒါန ဲ့လူငယ္ဟာ အဲဒီၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲကို သြားျပီး ယွဥ္ျပိဳင္ခြင့္အတြက္ စာရင္းေပးခ်ိန္မွာ လူငယ္ရဲ့ ဇာတိ မိ်ဳးရိုး ဥစၥာပစၥည္းပိုင္ဆိုင္မွဳေတြကို ေမးတ ဲ့အခါ လူငယ့္ခမ်ာ နန္းေတာ္ၾကီးရဲ့အလည္မွာ ဘာမွ မေျဖနိုင္ရွာဘူးတဲ႔ အဲသလိုမေျဖနိုင္တ ဲ့အခါ

စာရင္း ေကာက္ယူ ေနတ ဲ့ ဟူးရား ပုဏၰား ပညာရွိေတြဟာ ေဒါသေတြထြက္ျပီး ေမာင္းထုတ္တာေပါ့..။ အဲသလို ဆူဆူညံ ညံအသံကို မင္းသမီးေလးက ၾကားတ ဲ့အခါ ညီလာခံသဘင္က်င္းပရာ နန္းမေဆာင္ၾကီး ဘက္ကို မင္းသမီးေလးကိုယ္တိုင္လာျပီး

ၾကည့္ေတာ့တာေပါ့..။

အဲသလိုၾကည့္တ ဲ့အခါ သူ ့အိပ္မက္ထဲက ေကာင္ေလး သူ ့အိပ္မက္ထဲက ျမတ္နိုးရတ ဲ့ လူငယ္ေလးဆိုတာ သူတန္းသိတာေပါ့ အဲသလိုတန္းသိတ ဲ့အခါ သူဟာ သူ ့အိပ္မက္ခ်စ္သူေလးဟာ အေျခမဲ့အေနမဲ့ေကာင္ေလး ဆိုတာ ကိုလဲ သိလိုက္ရေတာ့၀မ္းနည္းသြားျပီး

တခါထဲပဲ ၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲန ဲ့ပတ္သက္လို ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းကို သူ ့စိတ္တိုင္းက်ျပင္ပါရေစလိ ု့ခမည္းေတာ္ ဘုရင္ၾကီးကိုခြင့္ပန္တာေပါ့...........။

အဲသလို အင္မတန္လည္းေခ်ာေမာလွပ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းလဲရွိ နူးညံ့ ညင္သာ မဟာကလဲဆန္ တ ဲ့ ပင္တိုင္စံမင္းသမီးေလး က သူ ့ဖခင္ဘုရင္ၾကီးကိုခြင့္ပန္တာကေတာ့ မင္းသမီးေလးရဲ့ၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲကို အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြးမည္သူမဆို ပါ၀င္ခြင့္

ရွိရမယ္လို ့ျဖစ္ပါသတဲ ့....။

အဲသလိုန ဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းကို ျပင္ဆင္လိုက္ျပီး အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြးပါ၀င္ယွဥ္ျပိဳင္ခြင့္ရွိတယ္ လုိ ့သိလိုက္ရတ ဲ့အခ်ိန္မွာပဲ တိုင္းနိုင္ငံအသီးသီးက ပုရိႆေယာက္်ား မွန္သမွ် ၊ အိမ္ေထာင္မရွိသူမွန္သမွ်ဟာ အဲဒီနန္းေတာ္ၾကီးဆီကို လာေရာက္ျပီး ေတာ့ စာရင္းေပးသြင္းလိုက္ၾကတာေပါ့ကြယ္.........................။

အဲသလိုနဲ႔ အရည္အခ်င္းျပိဳင္ပြဲၾကီးကို စတင္နိုင္ဖို ့နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စာရင္းေကာက္ယူျပီး တ ဲ့ေနာက္ ျပိဳင္ပြဲကို လည္း စတင္ခဲ့တာ နွစ္မ်ားစြာၾကာျပီးေနာက္ ျပိဳင္ပြဲ အဆံုးသတ္တ ဲ့အခါ .........။

မင္းသမီးေလးကိုဘယ္သူမွရွာလို ့မေတြ ့ေတာ့ပါဘူးတ ဲ့............................။

ဒီပံုျပင္ေလးကိုဖတ္မိတ ဲ့ ညီ ညီမေလးတို ့ တူတူမေလးတို ့ေရ တကယ္လို ့မ်ား ႏွင္းဆီကုန္းဘိုးဘြားရိပ္သာကိုေရာက္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ တခုေသာ အမ်ိဳးသမီးေဆာင္မွာ ခါးကုန္းလို ့မ်က္ခုံးေမႊးေတြျဖဴေနတဲ ့အဘြား တစ္ေယာက္ကို ေတြ ့ခဲ့တယ္ဆိုရင္

ဒီပံုျပင္ေလးကိုဖတ္ခဲ့ရပါတယ္ဆိုတ ဲ့အေၾကာင္းန ဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ေရြးပြဲျပီးသြားပါျပီ ဆိုတ ဲ့အေၾကာင္း ေျပာလိုက္ၾကပါ လို ့ မွာလိုက္ခ်င္ပါတယ္ ကြယ္ သို ့ေသာ္လည္းကိုယ္ေပ်ာက္သြားတ ဲ့ လူငယ္ေလးကေတာ့ ဆက္ျပီးေပ်ာက္ေနတုန္းပါပဲ ဆိုတာကိုလဲ အသိေပးလိုက္ေစခ်င္ပါတယ္ကေလးတို႔ေရ.........................။

ျငိမ္းေဇဦး